لجپال وفا دے وعدیاں توں ساری عمر پٹئی نہیں سگدے

سجنڑاں دے حکم تے کس ویندن کر اُف یاں سی نہیں سگدے

انجیں گھٹیا سوچ دے بندیاں توں اوکھے وقت دھکی نہیں سگدے

اسے کانڑ تاں آتک بدنسلے سر چا کے جی نہیں سگدے

******

حالات دے ساز شکستہ تے پیا گاونڑ چس نہیں دیندا

کسے بشر دا آتک مخلص بنڑ کے گل لاونڑ چس نہیں دیندا

اکا غلط رویہ لگدیاں دا کائی آونڑ چس نہیں دیندا

ودے خوش آں سجنڑ خزاواں وچ ھنڑ ساونڑ چس نہیں دیندا 

******

تیری بے تکیائی اکھ کملیاں دی جھٹ کانڑ نوٹیونڑ دیو نہیں

سنجی غربت آتک جگر دے پھٹ مجبور نوں سیوونڑ دیو نہیں

کٹ لئیں ھا قید ہکلاپے دی ضد فیصلہ تھیوونڑ دیو نہیں

تیرے پھٹنڑ دی خیر ہائی خلقت دی مینوں ہائے ہائے جیونڑ دیو نہیں

******

لجپال سنگت دی لج رکھدن ربوں جے تائیں نکلے دم نہیں

گھر بار وی سنگیاں مگر لٹاء کے کدی آتک کردے غم نہیں

ازمایائے سنگت دے سفراں وچ ہڈیاں تے راہنداء چم نہیں

 بھارے اوکھ اچ چاونڑے سنگتاں دے کسے نمک پلیت دا کم نہیں

******

رئے سجنڑ جو نہیں اللہ راہسی تے جداں آسرے بخت دی چھاں دے 

سر سٹ کے آتک سنڑنڑے پئے گئے وت میہنڑے روز جہاں دے

میں بشر نماز حیاتی دی نیتی وتیاں مگر جنہاں دے

ڈھلے بخت تاں وقت عروج دے بیلی بنڑ بیٹھے ہور کنہاں دے

******

منہ پاڑ کے اج کل سنگتاں دی اتھے ہر کوئی گل کر لیندائے

 بندہ نیچ ازمایائے زندگی دا اوکھا ہک ہک پل کر لیندائے

 لقمان سیانڑاں درداں نوں جیویں جھٹ اچ ول کر لیندائے

چنگا لگدا آتک کوئی شک نہیں سارے مسئلے حل کر لیندائے

******

مسکین دے کانڑ توں پھاہ ہجراں دے نہ سجنڑ خرید بتیرن

سنڑیں قاصد تیرے کل لگدے تیرے وانگ بے دید بتیرن

اساں آتک ہاں نقصان تے گھاٹاء توہاڈے کانڑ مفید بتیرن

میں نہ وی ہوواں کوئی گل نہیں تیرے ہور مرید بتیرن

******

نویں سانگھیاں کانڑ تیار نہ ہو دلاء قابو کر جزبات اے

اگے آتک ویکھی بیٹھا ایں انہاں لگدیاں دی اوقات اے

غربت دیاں تیزہواواں وچ کسےنہوں کرنی ملاقات اے

بندے اجکل نہیں بندیائی ویدھے ساری بختاں دی گل بات اے

******

میں وی نہ مندا جو پھٹ گیاں دے کیویں حال عجیب ہو ویندن

کیویں وسدے وقت دے شاہ یک دم اوکا سجنڑ غریب ہو ویندن

اکھیں آتک ڈھٹھئیاں پک ہویائے کیوں جو الٹ نصیب ہو ویندن

سچی دساں تاں ہجر دی قید دے وچ بندے موت قریب ہو ویندن

******

کدی اوہ دور ہا کسے بشر دی یاد اچ دینہہ راتیں روندیاں وتنڑاں 

انجیں کملیاں وانگ شیدائی بنڑ کے اوہدے شہر اچ بھوندیاں وتنڑاں 

سائیاں قدر نہ کرنڑی جزبیاں دی ہولا ککھاں توں ای ہوندیاں وتنڑاں 

اوہناں آتک سیج تے سئیں پوونڑاں اساں بھوئیں تے سوندیاں وتنڑاں 

*******

باقی ملکھ دی خیر اے اجڑیاں توں ودا کر تبدیل نگاہ نہیں 

بندے پھوڑن کانڑ ہن کوڑ مریندے کریں کئیں تے قطعن وساہ نہیں 

تیری ذات تے تن من لاء سگداں بھاویں آتک وقت دا شاہ نہیں 

تیتھے مانڑ ہن ہک تئیں بشر سوا اللہ راہسیاں دی کائی واہ نہیں

*******

توئیں قتل وفاء دے خود کیتے ہن نفرت دے قائدے رٹ کے 

ہائے کل دفنائے ارمان میرے کھوہ نال رقیب دے کھٹ کے 

وت تخت تے تاج تاں ڈھے کائی نہوں ہک مخلص سجنڑ نوں سٹ کے 

تیرے وانگ پنڑائی نہیں نسل اساں آہ کھلے ہائیں آتک ڈٹ کے

*******

اللہ پاک وساؤنڑائے وس پوونڑائے سدا وقت زوال نہ ہوسن

اج وانگوں آتک اجڑ گیاں دے وت مندڑے حال نہ ہوسن

میرے تلخ مزاج تو کوئی شک نہیں میتھے خوش بھائیوال نہ ہوسن 

سنگی ہوسن سہی پر نسلی ہوسن بدنسلے نال نہ ہوسن

*******

چھڈیں بوڑ نہ رت دی مستی وچ مینوں آتک تارا لگنائیں

دوئے ملکھ دے کانڑ توں جو ہوسیں مینوں راج دلارا لگنائیں

بے رحم سماج اچ جیونڑ دا توں واحد سہارا لگنائیں

ہتھ جدنڑ مرینائیں والاں وچ سونہہ رب دی پیارا لگنائیں

*******

گھلی یکدم لو بد بختی دی سک پیار پریت دے پھل گئے 

وت سجنڑ تے دشمنڑ ہک مک ہوگئے سارے راز پوشیدہ کھل گئے 

میرے دل دے دیس تے ہائے قسمت جداں جھکھڑ نصیب دے گھل گئے  

جہڑے پل ناہے نکھڑ کے رہ سگدے اوہا ناں تائیں آتک بھل گئے

*******

رئے کوئی نہیں دور وفاواں دے بجھ گئے ھن آس دے ڈیوے وچھے پئے ھن جال اناواں دے جہڑے پاسے نظر مریوے

ہئے ہر کوئی قیدی غرضاں دا کیوں کئیں نوں دوش دیویوے

ودھے آتک چِھک سِک لگدیاں دی شالا وت اوہ رُت پرتیوے

*******

مَغرُور اِیں رَج کے چَن مَاہِی دَساں ہَور میں تیرے گُنڑ کے

 لَڑ پَونَائیں نَال غَریبَاں دے گَلاں کملیاء اُرو پَرو سُنڑ کے

چَنگا آتک قَابو دِل کِیتَائی ویسے جَال وَفاء دے اُنڑ کے

 سَوہنڑی ہَور وِی ہے مَخلُوق خُدا دِی تینوں سَجنڑ بَنڑایائے چُنڑ کے 

*******

پردیس دے دکھ اوہ سمجھ نہیں سکدے جنہاں ویکھی اجنڑ جدائی نہیں 

گھر بہہ کے گلاں کر چھڈدن کسے اج تائیں قید ہڈائی نہیں

 جیہڑے راہندن دیس بیگانے وچ انہاں شوق توں جھوک لدائی نہیں 

جیہڑی نبھدی اے ایتھے قسم خدا دی اوہ وی آتک زندگی کائی نہیں 

*******

پردیس دے وچ پردیسی شالا کسے غم تو چُور نہ ہووئے

شالا اوڈھر کئیں دیاں اکھیاں دا کسے قیمت نور نہ ھووئے

دل منندائے ضائع نہیں ویندی جہیڑی دعا منظور نہ ھووئے

پردیس آتک پردیس ھوندائے شالا کوئی مجبور نہ ھووئے

******

تُساں تِیر غَریب تے نَفرت دے بے جِھجَھک چَلائے اَساں چُپ رَئے 

سَاڈے مُخلص پَن دے خَلقت وِچ تُساں شُغل بَنڑائے اَساں چُپ رَئے

سَاڈے ویکھ ڈولاندے بَختاں نُوں سَنگ غیر رَلائے اَساں چُپ رَئے 

لے آتک ٹیک بِیگانی شَاہی دِی تُساں ظُلم وَسائے اَساں چُپ رَئے

*******

کر حملے سجنڑ بے رخیاں دے میرے ہسدے نین روائے نی درد ودھائے نی 

سانگے توڑ نبھاؤنڑ دے کل وعدے ڈھلے بخت اچ آنڑ بھلائے نی درد ودھائے نی 

خوددار توں آتک ونڑ جرموں جیہڑے چِرٹ تو پیر نپائے نی درد ودھائے نی 

سنگ غیر دا کر کے خود غرضا بے حد ارمان لوائے نی درد ودھائے نی

*******

اساں کئیں مغرور دے ساری زندگی کدی رو کے ویکھے راہ نہیں

ساڈے معیار تے پورے سچ پچھے تاں آ سگدے وقت شاہ نہیں

اہ بھل کے ائی آتک نہ سوچیں تیری ذات سوا کوئی واہ نہیں 

اساں صرف خدا توں ڈر دے آں باقی ملکھ دی ککھ پرواہ نہیں

*******

تاریخ گواہ اے جو سنگتاں وچ جیویں اج تائیں ہوندی آئی اے 

سر وار کے سجنڑ توں نسلی بندیاں پگ سجنڑ دی آنڑ بچائی اے 

کئیاں لٹ کے مخلص لگدیاں نوں وت سنگت نوں لیک لوائی اے 

کئی آتک راٹھ سدئی کے مر گئے تے کئیاں اپنڑی نسل پُنڑائی اے  

*******

نہ زکر ہلا انہاں ویلیاں دا جداں بخت دی ساتھے چھاں رئی اے 

سارے لگدے کول آباہندے رئے ملکیت کل ساڈے ناں رئی اے 

او دور وی آتک اساں ویکھنڑاں ہا نہ سجنڑ تے نہ اوہ تھاں رئی اے 

اج غیر دے گل اچ ویکھی اے جیہڑے ساڈے گل اچ بانہہ رئی اے 

*******

کدی رش نہ مکدا سجنڑاں دا جداں بخت دا ساتھے راج ہائی

ہوندا ہر دیاں آتک مرضاں دا ساڈے ویہڑے آنڑ علاج ہائی

اوداں ہر لگدے دا بولنڑ لگیاں بہوں راہندا نرم مزاج ہائی

اج پیراں ہیٹھ رلی گیا ہئے جیہڑا میرا سر تے تاج ہائی 

*******

کسے دور اچ بیلی اس جگ تے اسیں راج کریندے رئے آں

ہائی ملکھ خدا دا ہتھ چمدا جہڑے پاسے ای آتک گئے آں 

کجھ سجنڑ منافق گل لاء کے چودھار اچ نیویں تھئے آں 

اج او وقت ہئے اسے شہر دے وچ لاوارث پھردے پئے آں

*******

جیہڑا کردائے نوکری سنگیاں دی اوہ سنگت دا یار امام ہوندائے

من حکم لیندائے او بیلیاں دا تائیں اس دا ہور مقام ہوندائے 

جداں بخت دے بوٹے سک جاونڑ وت یکدم ختم سلام ہوندائے 

سچی گل اے سجنڑ نوں چھوڑن آلا بس آتک نمک حرام ہوندائے 

*******

مولا کرم کریں میری زندگی تے تیری آس تے جیندا وتناں

بھل لاہ بیٹھاں پوری دنیا دی گھٹ صبر دے پیندا وتناں 

کوئی لگدا مخلص نہیں لبھیا پھٹ جگر دے سیندا وتناں

ہتھیں اپنڑیاں آتک سجنڑاں توں بے جرم کہیندا وتناں 

*******

لوکاں کانڑ تاں شغل تماشہ ہوسی ساڈے واسطے مرن مقام ایں

جنہوں پیار کیتا اوسے ٹھگی کیتی لاواں غیر تے کی الزام ایں 

اساں آتک بھل اچ مر گئے ہاں کیتی کوشش صرف ناکام ایں 

کدی سجنڑ سجنڑ دی رٹ ناہ مکدی اج اوکھائے جھلنڑ سلام ایں 

******

اچے بخت دے مانڑ تے کملیاں توں ہویا نہ کر سجنڑ خفا اے 

منہہ وٹ نہیں آتک غربت توں میری ویکھ بے لوث وفا اے 

بھاویں نت نہیں کدی کدی کیتا کر دیدار دا شرف عطا اے 

تیری ذات دا ہس کے ای بول پوونڑ بیمار دے کانڑ شفا اے

******

معلوم خدا دی ذات سِواء نہیں کئیں نوں نِیت کسے دی 

گَل مُنہہ دی آتک دَسدی اے کِیویں ہے تَربِیت کسے دی 

کِسے مَوڑ تے کَم آویندی اے بے لوث نصیحت کسے دی 

سَنگ کر کے ویکھ جے ویکھنڑی ہئی میرا چن اصلیت کسے دی 

******

کسے بشر نوں سجنڑ بلندیاں تے اوہدا اپنڑاں ظرف اپڑاندائے 

باقی ملکھ تاں نیت اچ ریت رلا کے سردار سدیونڑاں چاہندائے

بندہ نیچ ضمیر دا لگدیاں دے دکھ کداں کوئی آتک ساہندائے

خود غرض تے عادی نفعیاں دا ساری عمر پنڑیندا راہندائے

******

وڈے دعوائے دار وفاواں دے کر جدنڑ وفا نہیں سگے

پورے سال دے روندے نین نمانڑے جھٹ کانڑ ھسا نہیں سگے

بیکار دلاسے لگدیاں دے سک سوڑ گھٹا نہیں سگے

اونہاں پچھے کہیڑے آتک دکھ ونڈنڑن جہیڑے عید تے آ نہیں سگے

******

تسیں ہوو ٹھگباز زمانے دے تسیں بہوں اعلی فنکار او

تسیں سجنڑ اچیریاں بندیاں دے بختاں نوں کردے پیار او 

اسیں ہاں مسکین تے سادہ جئے تسیں لوگ وڈے ہوشیار او

توہاڈی فطرت توں معلوم ہوندائے تسیں آتک وقت گزار او

******

ساڈی عزت ویکھ چودھار دے وچ کئی حاسد سڑدے راہسن

گلاں کوڑیاں *آتک* کر کر کے کن ملکھ دے بھردے راہسن

سانوں نیواں کرن دی ہر کوشش بد نسلے کردے راہسن

زندگی دے ہر میدان دے وچ انشاءاللہ ہردے راہسن

******

جہیڑے پُھٹ گئےویکھ کے بخت ڈولانہ انہاں وت پرتیونڑاں کہیائے

میرے جگر تے لگا اویا ھجر دا پَھٹ کمظرفاں سیونڑاں کیہائے

میرا آتک وسنڑ یاں اجڑن سنڑ کے اونہاں دس منکھیونڑاں کیہائے

آوے عزرائیل تے کھیڈ مُکے چُڑ چُڑ کے جیوونڑاں کیہائے

******

مک گئے ھن روڑے ھسڑاں دے برساتاں ھو نہیں گئیاں

بھرے شاھر اچ ساڈے پیار دیاں گلاں باتاں ھو نہیں گئیاں

چٹے چانن حاسد ملکھ دے گھر سیاہ راتاں ھو نہیں گئیاں

اللہ صبر چا تارن آتک دے ملاقاتاں ہو نہیں گئیاں 

******

بھلا کتھوں تائیں تگسی سانگے دی جداں لالچ تے بنیاد اے

مینوں خوب ویکھا کے شاہیاں دے میرا امن نہ کر برباد اے

ھک جملہ عقل داناؤں دا مینوں آج وی آتک یاد اے

جنہاں لٹیائے مخلص لگدیاں نوں اوہ کدی نہیں ہوئے آباد اے

******

بختاں وچ رل کے وسنڑ دیاں دیندے نت رئے سجنڑ تسلیاں 

نہ پھٹنڑ دے وعدے کردے رئے جائیں ہر کئیں دل اچ ملیاں

آیاء جدنڑ زوال تاں کملیاں نوں کسے نہیں امداداں گھلیاں

ماراں آتک ڈھلے ہوئے بخت دیاں پچھے سنگت بے فیض دے جھلیاں

*******

انجےپھٹ توں رسیائیں خودغرضا توئیں قدر غریب دی پائی نہیں 

کر ثابت تیری اوکھ دی گڈھڑی جہڑی میں اللہ راہسی چائی نہیں  

ڈنگ آتک نبھے ہوئے بھلدیاں واری جداں شرم جناب نوں آئی نہیں

پیریں ڈہہہ کے سجنڑ مناونڑ دی ایڈی ہنڑ مجبوری کائی نہیں

*******

ہئے عرض خدا میرے سجنڑ دے لیکھ اچ کسے صورت غم نہ لکھیں

رہووے ہسدا وسدا مردیاں تائیں اوہندی اکھ پرنم نہ لکھیں 

لووے آتک ہر ساہ خوش ہوو کے کدی اوکھا دم نہ لکھیں 

میری ذات سوا اوہندی زندگی وچ کائی ہور صنم نہ لکھیں 

*******

جہڑی پِھٹ توں سجنڑ اجاڑی ھائیا وت جھوک آباد نہ کریں ھا

رلے نبھے اوئے وقت نوں بُھل ونجیں ھا رو رو کے یاد نہ کریں ھا

تیری ذات تے آتک کوئی نہیں شِکوہ میری کوئی امداد نہ کریں ھا

مینوں عین بہار اچ پَر پَٹ کے پَر سجنڑ آزاد نہ کریں ھا

*******

اللہ پاک دی کل کائنات دے وچ میری سجنڑ جائیداد ای توں ایں

اس موم دے بنڑے ہوئے دل دے وچ میرا چن آباد ای توں ایں 

جھولی جدنڑ وی چاواں رب سانویں ہکو ہک فریاد ای توں ایں 

کسے ہور نوں آتک کے منگنڑائیں مینوں کملیا یاد ای توں ایں 

*******

کدی بخت عروج دی چڑتل وچ کسے لگدے نال ونجائی نہیں

کمظرفاں وانگ میدان دے وچ کنڈ سجنڑ نوں قطعن ویکھائی نہیں

ہاں آتک قول تے قائم ودے بھاویں سجنڑاں توڑ نبھائی نہیں 

گھاٹے بے شک جرت توں ودھ کھادن پر اج تائیں نیت وٹائی نہیں 

*******

ایڈی کائی نہیں غربت سر چڑھ گئی ہن چونڑ گزارے جگ توں 

لکھ شکر اے آتک جند چھٹ گئی سنگتاں دے موسمی وگ توں

رجے ودے ہاں گھاٹے جھل جھل کے ناسے سر سرفیندے پگ توں 

توں جوں نال رلا کے وت لٹ لینڑائیں ڈاڈھے واقف ہائیں توئیں ٹھگ توں 

********

تینوں عام اجازت اے وقت پرستاں بہوؤ غیر دی سیج تے سج کے 

کر بےتکیائی تے چرٹ دے حملے سنگتی لجدار تے رج کے

ہانی مانڑ رقیب دے بختاں تے تائیں چوک چھڑائی آ بھج کے 

میرا دعویٰ اے روہسیں منہہ اپنڑاں ساری زندگی آتک کج کے  

*******

نت نت دی قتل وغارت کیتائے دل چوروچور اساڈا

کدے پتہ نہیں کدی کدی ٹر ویندائے اہ عقل شعور اساڈا

کینہوں علم ہا آتک ہو ونجنڑائے ضلع انج مشہور اساڈا 

رب جانڑے کہڑی حد تائیں جا کے ہوسیں ختم غرور اساڈا

*******

تیرا تلخ مزاج پچائی آئیاں نبھے وقت دے شرم حیا توں 

انجیں بخت پرائے دی پھٹ دے وچ کر نفرت نہیں غربا توں 

ایہو سنڑیائے ساری زندگی میں استاد ہک عقل دانا توں 

کسے بشر تو ڈرنا شرک ہوندائے ڈرو آتک صرف خدا توں 

*******

توئیں پھٹ توں آتک قدر نہیں کیتی ھک مخلص بشر دے سنگ دی

 جئیں تخت ھزارہ چھوڑیا ھا لوہ لے کے تیرے جھنگ دی

میں امن پسند آں بزدل نہیں رکھیں اہ گل یاد ملنگ دی

ونج ڈھاندائی سکیاں ڈھینگراں تے ترٹے جدنڑ وی ڈور پتنگ دی

******

دِلا نہ کر ضِد انہاں لگدیاں توں پَنڈ سَنگت دی چِیونڑی کوئی نہوں

اِنجے مُفت اِچ آتک رَوسیاں دی کَدھ جَدنڑ سَٹیونڑی کوئی نہوں

سَجنڑاں توں خیر مُحبتاں دی مِینوں پَک اے ڈَھیونڑی کوئی نہوں

نِت جاء کے پِٹنڑ دا کے فائیدہ ای گَل جَدنڑ مَنیونڑی کوئی نہوں

******

ایڈے گھاٹے جھل کے ہسدا وتنائیں دلا بنڑ انجانڑ نہ جگ توں

ڈک آتک لے جزبات اپنڑے سر وار نہ مانگویں پگ توں

اج کل دے سجنڑ بازاریاں دی میں واقف ہاں رگ رگ توں

دے لقب نہ نیچ نوں حاتم تائی دا کئیں وار ٹھگی کے ٹھگ توں

******

نت پیریں لا لا سجنڑاں دے مٹ ہتھ دیاں لیکاں گئیاں 

ساڈے ترلے اس مغرور دے بھانڑے رہ صرف پھٹیکاں گئیاں

بے ساختہ نکل غریب دیاں اسے منکھ توں چیکاں گئیاں

جو راہ ملنڑ دا آتک کے فائیدہ اے مک جدنڑ اڈیکاں گئیاں

******

ہووی دل تاں سن ازماء سگدائیں اساں مخلص تے لجپال آں

کمظرف دا سانگھا فطرت نہیں بس راٹھاں دے بھائیوال آں 

بنڑے بھیڑ تاں ( آتک) سنگیاں دے راہندے بلکل موڈھیاں نال آں

سن سجنڑ نیجھا کے ویکھ تاں سہی اساں جھلیاں دے وچ لال آں

******

سمجھایائے کملے دل نوں اج کر مانڑ نہ بخت پرائے دا 

ٹھگباز ضمیر فروشاں تے کہڑا فائیدہ ای تن من لائے دا

توں بھولائیں تیرا ہک وی نہوں ہئی جگ بیلی سرمائے دا 

بنڑ سیانڑاں آتک ضد نہ کر سنگ لبھ کوئی اپنڑے وائے دا 

******

کسے نال ونجائی نہیں اج توڑی ہاں عادی سجنڑ امن دے 

سجنڑاں دے حکم مطابق کیتن پئے سودے تن من دھن دے

اساں اپنڑاں ظرف بلند رکھیائے کھوٹے کوئی نہ آتک من دے 

کیوں کئیں دے مگر کریندے وتیئے اسیں سجدے پاگل پن دے 

******

میرا سجنڑ وی اے تے میرا مانڑ وی اے نالے انج وی قابلِ داد اے

جیدے منہہ چو نکلی ہر اک گل میرےزہن دے وچ آباد اے

باقی آتک ہور وی بہوں ہوسنڑ مینوں رستم جھایا یاد اے

اسے کانڑ تاں میں خوش قسمت آں ہے راٹھ میرا استاد اے

******

شالا خوشیاں نال سنجوگ ہونی رہوی حسن جمال سلامت 

سنگ راٹھاں وانگ نبھاونڑ دی ساری عمر مثال سلامت

تیرا سنڑ کے آتک ٹھر وینائیں راہنی بخت کمال سلامت

تیری ذات دے کانڑ جو مخلص ہن راہنی موڈھیاں نال سلامت

******

راٹھاں دیاں راٹھ ای جائیں ملدن کمظرفاں قطعن نہوں ملیاں

کجھ عقل تو کم لے شروع لا تو بھیڈاں شیراں نال نہوں رلیاں

بزدل تو سجنڑء شریک دیاں جڑاں اج تائیں ( آتک) نہوں ہلیاں 

توپاں جگریاں نال ای چلدیاں ہن گلاں نال کدی نہوں چلیاں

******

حد مک گئی اے ظلم دی بلآخر بھلا کے تائیں جردے وتیئے

تئیں ورگے سجنڑ دے عیباں تے کیویں پاندے پردے وتیئے

اسیں تئیں جہے گھٹیا بندیاں توں کیوں آتک ہردے وتیئے

اساں نیچ ضمیر دے مالک ناہ جو تیرے ترلے کردے وتیئے

*******